Халуциногените ефекти на кетаминот беа откриени преку неговата употреба за анестезија и преку неговото истекување на улица и ширењето на неговата рекреативна употреба и последователните зависности. Прегледот на извештаите од лекарите и истражувачите покажува дека кај околу 40% од пациентите, неколку минути по интравенозно или интрамускулно администрирање на супстанцијата, се јавуваат визуелни и аудитивни халуцинации, агитација и ирационално шизофреномиметично однесување, кои обично исчезнуваат по околу 45-60 минути.
Дисоцијативната психоделична состојба што ја индуцира кетаминот е темелно и длабоко проучена во експериментите спроведени од американскиот психијатар, невролог и психонаут проф. Џон Лили. Лили систематски известуваше за субјективните ефекти добиени од односите доза-одговор (детално во неговата книга Кетамински соништа и реалности) со експерименти што ги спроведувал на себе, обично додека бил внатре во изолирана комора за плови. Првичните извештаи на Лили придонесоа во голема мера за разбирање на драматичните промени во свеста и перцепцијата предизвикани од кетаминот.
